Stervensbegeleiding en rouwverwerking

Soms worden Haptotherapeuten ook geconsulteerd bij stervenden of bij mensen in een terminaal stadium van een levensbedreigende ziekte, dit gebeurt dan altijd in samenspraak met de huisarts of specialist.
Het gebeurt ook dat de hulp van een Haptotherapeut wordt ingeroepen nadat er een persoon is overleden, zowel bij rouwverwerking na het overlijden als bij terminale zorg/stervensbegeleiding heeft de Praktijk voor GZ – Haptotherapie Jan Koolhaas te Weert (L.) een zeer ruime ervaring.

Bij beide processen spelen emoties en het uiten van emoties een zeer grote zoniet cruciale rol, immers mensen die stervende zijn moeten hun geliefden loslaten en loslaten gaat nu eenmaal nooit zonder pijn en verdriet.

Degene die ‘weggaat’ die rouwt om dat gene wat hij achterlaat; de achterblijvers rouwen om degene die er niet meer is of binnenkort er niet meer zal zijn

In een goed proces wordt er voor af gaand aan het overlijden dus samen gerouwd, m.a.w. sterven is iets wat je samen doet, het feitelijke dood gaan is waarschijnlijk het meest eenzame moment in een mensenleven: de grens van leven en dood overgaan moeten wij, allemaal, helemaal alleen doen.

Wanneer nu in dit proces emoties in voldoende mate geuit worden , wanneer alles wat nog gezegd zou moeten worden, gezegd is dan wordt sterven en elkaar loslaten uiteindelijk toch een minder zwaar en minder beladen proces.

Het kan ook zijn dat pas nadat iemand is overleden de hulp van een GZ – Haptotherapeut wordt ingeroepen teneinde het leven weer op een goede manier op de rails te krijgen en op een goede manier verder te kunnen met de nieuw ontstane situatie.

Bij deze processen zie je dan dat wanneer iemand de harmonie tussen voelen en denken, tussen ons lijf en ons verstand weet vast te houden of weet te herstellen dat het verdriet er niet minder om is maar dat wij dan het verdriet en het gemis anders hanteren en daarin dan ook harmonieuzer, meer in balans in het leven staan.

Vaak heb ik meegemaakt dat er in mijn praktijk zwangere stellen kwamen waar nog heel veel verdriet was over een eerder overleden kindje of over een eerdere zwangerschap die eindigde doordat het kind vroegtijdijdig overleed; dan is er altijd een”combinatie” met Zwangerschapsbegeleiding, waarover je meer leest op de site, en rouwverwerking.

Een heel andere vorm van rouw en verlies speelt bv. na het verlies van een baan, of na het verlies van lichaamsfuncties bv. na een ziekte of na een trauma; wanneer cliënten komen met hulpvragen op dit gebied vraag ik vaak de partner, als die er is, om mee te komen zodat er vorm van relatiebegeleiding ontstaat samen met verwerking van het ontstane verlies.

Zoals eerder hier al opgemerkt heb ik met deze hulpvragen een grote ervaring en deskundigheid opgebouwd in de loop der jaren, daarnaast heb ik ook op dit gebied de nodige na- en bij-scholing gevolgd.

Rondom afscheid nemen en sterven speelt ethiek, zeker tegenwoordig, natuurlijk ook een grote rol, daarom heb ik in 2006 de opleiding “Ethiek in de Zorgsector” gevolgd aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Denk dan aan vragen rondom Euthanasie.